Zoals we vandaag hebben ervaren bestaan er liggende, zittende en staande torsies, draaiingen, ook wel Parivritta’s genoemd. De staande torsies zijn veruit de lastigste omdat de balans hierbij ook een rol speelt.
Torsies werken sterk op de organen in de buik. De organen worden als het ware samengeperst. De bloedcirculatie verbetert en daarmee ook de spijsvertering. Torsies zijn dan ook zeer geschikt voor klachten aan bijvoorbeeld maag, darmen, lever en galblaas. Sommige torsies werken op de buikorganen in de onderbuik, andere meer op de organen in de bovenbuik. Hoe moeilijker de torsie is, des te krachtiger is de uitwerking. Torsies kunnen als effect hebben dat je het erg warm krijgt omdat de bloedcirculatie tijdelijk omhoog gaat, of dat je naderhand veelvuldig naar het toilet moet.
Bij torsies draaien we als het ware om de wervelkolom. Draaiingen hebben dan ook een gunstig effect op de rug; ze zorgen voor soepele rugspieren. Maar als ze niet goed worden uitgevoerd, kunnen de parivritta’s te veel spanning geven rondom schouderblad en nek. Op die plekken wil en kan het lichaam meestal makkelijk draaien, maar vanuit de onderste ribben wordt dit een stuk lastiger. Onze ribben zijn veelal stijf, dit kan weer te maken hebben met de wijze waarop wij doorgaans ademen.
De yoga kent een aantal liggende houdingen, van buikspieroefeningen, tot intensieve beenstrekkers tot de herstellende houdingen. De laatste geven rust aan het zenuwstelsel. De belangrijkste liggende houding is Savasana. Iyengar zegt hierover: ‘Beheersing van Prana, levensenergie, is afhankelijk van de zenuwen. Constante, vloeiende, verfijnde en diepe ademhaling zonder onrustige bewegingen van het lichaam kalmeert de zenuwen en maakt het denken rustig. De spanningen van de moderen beschaving vormen een belastig voor de zenuwen. Savasana is de beste remedie daartegen’.
Namasté,
Majanka
Leave a Reply