We hebben een pijntje hier, we hebben een pijntje daar. Vaak zijn het steeds dezelfde pijnen die de kop opsteken. We noemen het erfelijk bepaald, zwakke plekken, stress gerelateerde pijnen. Tijdens de yoga houden we ons vaak in. We ontwijken de pijn die we gedurende de dag veelal voelen. Maar door ons in te houden voeden we uitgerekend die pijn. En ja, alles wat je voedt dat groeit.
Kunnen we tijdens de yogahoudingen ons los maken van die bekende pijn? Iyengar was niet zo’n vooraanstaande yogaguru geworden als hij zich had ingehouden toen hij jong en ziekelijk was. Hij heeft zich, met behulp van de yoga, genezen en niet door alleen maar in Savasana te liggen. Hij heeft geleerd door zijn grenzen op te zoeken en zijn angsten los te laten. Is dat niet precies wat ons tegenhoudt? Angst! Angst voor de pijn, angst om over onze grenzen heen te gaan? Als we het hele idee van onze zorgvuldig opgebouwde grenzen loslaten, wat blijft er dan over? Zijn die grenzen geen uitingen van ons ego waarmee we juist ons ego voeden? Iyengar kon achter zijn ego en daarmee achter zijn grenzen kijken en van daaruit handelen. Hij zei dan ook: ‘My body is my temple, asana’s are my prayers’. Hij droeg zijn asana’s op aan zijn lichaam, aan het hogere, het goddelijke.
Af en toe moet ik stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.Af en toe moet ik stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Let wel: het gaat hier niet over recente pijn als gevolg van een blessure, operatie of ongeval. Hierbij is voorzichtigheid en aangepast oefenen geboden. Als je stekende, scheurende of acute pijn voelt in de asana’s dan moet je de actie stoppen. En het kan ook nog zijn dat je de houding niet helemaal goed uitvoert.
Voor alle andere gevallen geldt: kun je in de asana’s de aandacht wegnemen van die vaak aanwezige pijn? Kun je achter die pijn kijken en de aandacht volledig richten op de ademhaling, op de ruimte die je creëert, op het openen van het lichaam? Dan kunnen we wellicht een glimp opvangen van wat er werkelijk in ons zit, wat oneindig meer is dan ons ego: het licht dat in ieder van ons schijnt. Zoals Iyengar zei: ‘Je moet altijd een beetje meer doen dan je denkt dat je kunt, zowel kwalitatief als kwantitatief. Dit leidt ten slotte tot schoonheid en grootheid.’
Wil je een inspirerend filmpje zien? Kijk op youtube.com en tik in ‘My body is my temple, my asana’s are my prayers’.
Namasté,
Majanka
Bron:
B.K.S. Iyengar: Yoga als levenskunst
Leave a Reply