Daar zijn we dan, bij stap 8 uit het achtvoudig pad van Patanjali: samadhi, oftewel verlichting, bevrijding, eenwording; het uiteindelijke doel van yoga. De bijbehorende sutra luidt: wanneer het object van dhyāna het subject wordt, waardoor het zelfbewustzijn verdwijnt en men opgaat in het object van meditatie. Dit is samadhi. Het woord samadhi wordt ook vertaald met absorptie. Er wordt ook wel gezegd: de ziener en het geziene worden één.
In dhyana, meditatie, hebben we gezien dat we met volledig bewustzijn, maar zonder tussenkomst van gedachten, diep in meditatie verzonken zijn. Samadhi gaat nog een stap verder. In samadhi is er geen besef meer van lichaam, geest, bewustzijn. In samadhi ben je opgegaan in het grotere geheel. Omdat deze staat van zijn voor de meesten van ons moeilijk te bevatten is, geeft Iyengar de volgende voorbeelden: als een musicus zichzelf verliest en compleet opgegaan is in zijn muziek of als een schilder één wordt met kleur, schaduw en penseel, dan ervaren ze een glimp van samadhi. Het voelt dan alsof niet zij het zijn die musiceren of schilderen, maar dat dit via hun wordt gedaan. Iyengar zegt hier verder over: het verschil met een schilder of musicus, is dat zij deze staat bereiken door inspanning. Ze kunnen deze staat ook niet handhaven. Een yogi daarentegen, ervaart samadhi als natuurlijk, blijvend en inspanningsloos.
Goed, om te komen tot natuurlijk, blijvend en inspanningsloos, gaan wij oefenen met de asana’s en pranayama. Eens kijken hoe natuurlijk en inspanningsloos dit gaat….
Namasté, Majanka
Bron: Light on the Yoga Sutra’s of Patanjali by B.K.S. Iyengar
Leave a Reply